Ιστορική αναδρομή. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας ιδρύθηκε το 1953 ύστερα από πρωτοβουλία του Λευκαδίτη εκπαιδευτικού και ιστορικού Πάνου Γ. Ροντογιάννη (1911–1996) και την επακόλουθη στήριξη επιφανών συμπατριωτών του. Η αρχή του εγχειρήματος χρονολογείται το 1946, όταν ο Ροντογιάννης μετατέθηκε ως καθηγητής στο εξατάξιο μεικτό Γυμνάσιο Λευκάδας και άρχισε να προσεγγίζει πρόσωπα που θα μοιράζονταν το όραμα της ανασύστασης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, η οποία είχε διαλυθεί το 1942 με εντολή των ιταλικών δυνάμεων Κατοχής.
Το 1952, έπειτα από έξι χρόνια άκαρπων προσπαθειών, ο Ροντογιάννης βρήκε ως άξιο συμπαραστάτη τον δήμαρχο Λευκάδας Δημήτριο Γιαννουλάτο. Βασική προτεραιότητά τους ήταν η εύρεση ενός χώρου όπου θα συγκεντρώνονταν τα βιβλία της υπό σύσταση Βιβλιοθήκης. Με εισήγηση του δημάρχου, ο Δήμος Λευκάδας νοίκιασε ένα μεγάλο δωμάτιο στο σπίτι της οικογένειας Κόνταρη, όπου λειτουργούσε έως το 1930 το τριτάξιο Ελληνικό Σχολείο ή Σχολαρχείο. Εκεί τοποθετήθηκαν τα βιβλία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, τα οποία από το 1942 είχαν μεταφερθεί από τη Λέσχη «Ομόνοια» σε ένα ισόγειο δωμάτιο του σπιτιού του δικηγόρου Αλέξανδρου Λογοθέτη, κοντά στην Παναγία των Ξένων.
Τα βιβλία αυτά προέρχονταν από τις δωρεές του λόγιου Ιωάννη Σταματέλου (1822–1881) και του ιστορικού της Λευκάδας Σπυρίδωνα Βλαντή (1855–1938), καθώς και από την αγορά της συλλογής του Σπυρίδωνα Βεντούρα, υπαλλήλου της δημαρχίας Λευκάδας. Τη μεταφορά τους στο σπίτι του Κόνταρη ανέλαβαν τον Απρίλη του 1952 ο Ροντογιάννης μαζί με τον δημοτικό υπάλληλο Φίλιππο Μοντεσάντο και τον δάσκαλο Τιμολέοντα Μεσσήνη. Παρά τις αντιξοότητες και την κακή κατάσταση που βρίσκονταν τα βιβλία, οι τρεις άντρες προχώρησαν σε μια πρώτη διαλογή και διαχωρισμό κατά επιστήμη.
Το καλοκαίρι του 1952 τη Λευκάδα επισκέφθηκε ο υπάλληλος της Εθνικής Βιβλιοθήκης και πρώην διευθυντής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Κερκύρας, ο Λευκαδίτης Κωνσταντίνος Σολδάτος. Ο Σολδάτος γνωρίστηκε 
με τον Ροντογιάννη και συμφώνησαν να πάνε μαζί στην Αθήνα προκειμένου να συζητήσουν με τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας για το θέμα της Βιβλιοθήκης. Πράγματι, προς το τέλος του καλοκαιριού ταξίδεψαν στην πρωτεύουσα και συναντήθηκαν με τον διευθυντή Γραμμάτων του Υπουργείου Γεώργιο Κουρνούτο και τον υπουργό Κ. Καλλία. Αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα της δημιουργίας βιβλιοθήκης στη Λευκάδα και τον σημαίνοντα ρόλο του Ροντογιάννη σε αυτό το εγχείρημα, ο υπουργός πρότεινε τον διορισμό του Λευκαδίτη φιλολόγου ως προσωρινού διευθυντή της. Ο Ροντογιάννης, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας –καθώς θα συνέχιζε έστω και με μειωμένο ωράριο την εργασία του στο Γυμνάσιο–, τελικά υπέκυψε, ζητώντας την πρόσληψη του Τιμολέοντα Μεσσήνη στη θέση του ταξινόμου, αίτημα που βρήκε σύμφωνο τον υπουργό. Να σημειωθεί ότι και οι δύο θα πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στη Βιβλιοθήκη αμισθί.
Με την ανάληψη των καθηκόντων τους, ο Ροντογιάννης και ο Μεσσήνης καταπιάστηκαν με την κατάταξη και καταγραφή των βιβλίων, αν και οι δυσμενείς συνθήκες λόγω έλλειψης φωτισμού και θέρμανσης, δυσχέραιναν κατά πολύ το έργο τους. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1953 είχαν καταγράψει 1.760 τόμους βιβλίων –τα περισσότερα ήταν διαλυμένα–, 817 φυλλάδια παλιών περιοδικών, που δεν αποτελούσαν πλήρεις τόμους, 175 τεύχη σκόρπια, 40 ημερολόγια και λευκώματα και τρία χειρόγραφα βιβλία (κώδικες). Επιπλέον, συνέταξαν γενικό βιβλίο εισαγωγής και ξεχωριστά βιβλία καταγραφής, αφενός για τα βιβλία που προέρχονταν από δωρεές ιδιωτών και αφετέρου για τα περιοδικά.
Επειδή όμως η διαδικασία μέχρι την έναρξη της λειτουργίας της Δημόσιας Βιβλιοθήκης προχωρούσε με αργούς ρυθμούς, αποφασίστηκε μετά από πρόταση του Ροντογιάννη στις τοπικές αρχές να πραγματοποιηθεί μια σειρά διαλέξεων υπό την αιγίδα της Βιβλιοθήκης με σκοπό την προβολή και την οικονομική ενίσχυσή της. Έτσι, το διάστημα από την 1η Μαρτίου έως την 25η Μαρτίου του 1953 πραγματοποιήθηκαν στο κινηματοθέατρο «Πάνθεον» εννέα συνολικά διαλέξεις με εισιτήριο 1.000 δραχμές της εποχής. Οι διαλέξεις έγιναν παρουσία σημαντικού πλήθους ανθρώπων και όπως αναφέρει ο Ροντογιάννης, 
πέραν του χρηματικού εσόδου που κάλυψε τα πρώτα μικροέξοδα της Βιβλιοθήκης, συντέλεσαν στο «να τονωθή τα μέγιστα η πνευματική κίνησις και να δημιουργηθή μια έκτακτος πνευματική ατμόσφαιρα, ήτις έφερεν την Βιβλιοθήκην εις το κέντρον του ενδιαφέροντος και τα πνευματικά ζητήματα εις το κέντρον των συζητήσεων, ώστε πλείστοι όσοι να παρακινηθούν να ζητήσουν από την Εφορείαν της Βιβλιοθήκης σειράν δια να ομιλήσουν».
Η Βιβλιοθήκη άνοιξε τις πόρτες της στους πολίτες του νησιού τον Οκτώβριο του 1953, με ωράριο λειτουργίας 5–8 το απόγευμα. Διέθετε μερικά τραπέζια και καθίσματα για τις ανάγκες των αναγνωστών (κυρίως μαθητών), οι οποίοι έφταναν τους 20–30 ημερησίως. Τη διοίκηση της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας ασκούσε πενταμελής Εφορευτική Επιτροπή, με πρόεδρο τον μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης Δωρόθεο, αντιπρόεδρο τον δήμαρχο Δ. Γιαννουλάτο και μέλη τον γυμνασιάρχη Θεοδόσιο Σταματέλο, τον καθηγητή Χαράλαμπο Περδικάρη και τον λογοτέχνη και δημοσιογράφο Σπύρο Φίλιππα-Πανάγο.
Στο τέλος του πρώτου χρόνου λειτουργία της, ο Π. Ροντογιάννης συνέταξε απολογιστική έκθεση προς το Υπουργείο Παιδείας, στην οποία ανέφερε ότι κατά το προαναφερόμενο διάστημα το ίδρυμα εμπλουτίστηκε με την αγορά νέων βιβλίων και δωρεών από το Υπουργείο, γεγονός που συνέβαλε στην κάλυψη κενών σε σειρές βιβλίων της νεοελληνικής φιλολογίας, της βυζαντινής ιστορίας και των μαθηματικών. Οι επισκέπτές της υπολογίζονταν στα 10 περίπου άτομα ημερησίως, ενώ τα ωράριο της παρέμεινε σταθερό κατά τη χειμερινή περίοδο (5–8 μ.μ.) και 6–10 μ.μ. κατά τις υπόλοιπες εποχές του έτους. Τέλος, για μια ακόμα χρονιά, η Βιβλιοθήκη διοργάνωσε διαλέξεις, τις οποίες παρακολούθησαν πολλοί ακροατές.
Εντούτοις, ο περιορισμένος χώρος στην οικία Λογοθέτη σε συνδυασμό με τον συνεχή εμπλουτισμό της Βιβλιοθήκης καθιστούσε αναγκαία την εύρεση ενός μεγαλύτερου κτιρίου για τη στέγασή της. Αυτό έμελλε να είναι 
ένα από τα σπουδαιότερα νεοκλασικά και ιστορικά διατηρητέα κτίσματα της πόλης, το οποίο χτίστηκε από την οικογένεια Ζουλίνου και αποτέλεσε την κατοικία της από το 1888 έως το 1906. Το οίκημα αυτό είχε μόλις (1955) περάσει στην ιδιοκτησία του Δημοσίου από την Εθνική Τράπεζα, στην οποία ανήκε, και προοριζόταν να στεγάσει τις υπηρεσίες της Εφορίας και του Δημόσιου Ταμείου. Ο Ροντογιάννης διαβλέποντας την ευκαιρία, έσπευσε να απευθυνθεί στον βουλευτή Λευκάδας Θεόδωρο Α. Καλκάνη ζητώντας του να μεταφερθεί η Δημόσια Βιβλιοθήκη στο μέχρι πρότινος νεοκλασικό της Τράπεζας. Ο βουλευτής συναίνεσε στο αίτημα του Ροντογιάννη και με απόφαση (αρ. 10927/14.10.1955) του νομάρχη Λευκάδας Θ. Αργυρόπουλου παραχωρήθηκε στη Βιβλιοθήκη ο πρώτος όροφος του κτιρίου (στο ισόγειο στεγάστηκαν οι υπηρεσίες του Δημόσιου Ταμείου και σε δύο δωμάτια του ισογείου στο πίσω μέρος του κτιρίου καθώς και στο απέναντι οίκημα η Εφορία).
Η μεταφορά των βιβλίων και των επίπλων της Βιβλιοθήκης στη νέα τους στέγη έγινε άμεσα, ενώ σε δύο από τις αίθουσες τοποθετήθηκαν προσωρινά οι εικόνες που είχαν συγκεντρωθεί με πρωτοβουλία του Ροντογιάννη και σύσταση του μητροπολίτη για να συγκροτήσουν μελλοντικά το Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης. Όλα έμοιαζαν να βαίνουν καλώς για τη Βιβλιοθήκη, με τη συλλογή της να αριθμεί πλέον περίπου 5.000 τόμους βιβλίων και περιοδικών, ώσπου το 1956 ο Π. Ροντογιάννης μετατέθηκε στο Γυμνάσιο Αιγάλεω στην Αθήνα. Ο Μεσσήνης ήταν αδύνατον να κρατήσει μόνος του ανοιχτή τη Βιβλιοθήκη, με αποτέλεσμα τον Σεπτέμβρη του 1956 να διακοπεί η λειτουργία της.
Σύμφωνα με τον Ροντογιάννη, η Βιβλιοθήκη συνέχισε μέχρι το 1962 να παραμένει κλειστή ή στην καλύτερη να υπολειτουργεί. Το 1963, πάντως, όταν ο ίδιος επέστρεψε στο νησί για να ασκήσει τα καθήκοντα του γυμνασιάρχη του Γυμνασίου Θηλέων, την βρήκε ανοιχτή. Στο τέλος Απριλίου του ίδιου χρόνου διορίστηκε ως ταξινόμος ο Θωμάς Σγουρόπουλος και ένα μήνα μετά ο Τριαντάφυλλος Σταύρακας ως κλητήρας και καθαριστής. Οι διορισμοί τους έδωσαν τέλος στο διαχρονικό πρόβλημα της απουσίας μόνιμου προσωπικού, το οποίο συνδεόταν απόλυτα με την άστατη και ανεπαρκή λειτουργία της. Έκτοτε η Βιβλιοθήκη διέθετε, έστω και με ελλείψεις, το δικό της μόνιμο προσωπικό.
Τον Σεπτέμβριο του 1965 πάρθηκε η απόφαση να εγκατασταθεί σε άλλο οίκημα το Δημόσιο Ταμείο. Ως εκ τούτου, η Εφορευτική Επιτροπή της Βιβλιοθήκης πρότεινε να της παραχωρηθεί το ισόγειο του κτιρίου για να δημιουργηθεί εκεί ο χώρος του Μουσείου, ο οποίος θα περιλάμβανε τις 130 και πλέον εικόνες καθώς και αντικείμενα μεταβυζαντινής τέχνης που είχε η Βιβλιοθήκη στην κατοχή της. Παρά την αρχική διαφωνία του μητροπολίτη Δωρόθεου, οι αντιρρήσεις του τελικά κάμφθηκαν και το 1966 εγκαταστάθηκε στο ισόγειο του κτιρίου το Μουσείο Αντικειμένων Μεταβυζαντινής Εκκλησιαστικής Τέχνης.
Η Δημόσια Βιβλιοθήκη, έχοντας πλέον μόνιμη στέγη, συνέχισε να θησαυρίζει τα επόμενα χρόνια βιβλία και άλλα έντυπα, προερχόμενα κυρίως από αγορές αλλά και από δωρεές. Είναι ενδεικτικό της ανάπτυξής της το γεγονός ότι από τους 5.000 τόμους βιβλίων και περιοδικών το 1965 έφτασε το 1990 να αριθμεί 17.000 τόμους βιβλίων, 500 τόμους περιοδικών και 25 τόμους εφημερίδων. Ο διαρκής εμπλουτισμός της οδήγησε το 2001 στην εσωτερική μεταφορά του υλικού της Βιβλιοθήκης από τον πρώτο όροφο στο ισόγειο και αντιστοίχως τη μετεγκατάσταση του Μουσείου στον πρώτο όροφο για λόγους λειτουργικούς και στατικούς.
Συλλογή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας. Η Βιβλιοθήκη σήμερα περιλαμβάνει περισσότερα από 60.000 βιβλία από το 16ο αιώνα μέχρι σήμερα, τα οποία καλύπτουν ευρύ φάσμα γνώσεων, με ιδιαίτερη έμφαση στην τοπική ιστορία του νησιού και των Επτανήσων. Επίσης, συγκαταλέγει εφημερίδες, περιοδικά, χάρτες, συλλογή χαρακτικών και άλλα κειμήλια.
Τα βιβλία της Βιβλιοθήκης προέρχονται από αγορές, αλλά και από δωρεές Λευκαδιτών, όπως του Κωνσταντίνου Μαχαιρά, του Χριστόφορου Λάζαρη, του Δημήτριου Γκίνη, του Αντώνη Τζεβελέκη, του Πάνου Πολίτη, του Σπύρου Κατσαΐτη κ.ά. 
Επισημαίνεται ότι τα βιβλία από τις δωρεές του Πάνου Πολίτη και του Σπύρου Κατσαΐτη δεν στεγάζονται στο κτίριο της Βιβλιοθήκης, αλλά στο υπόγειο του Πνευματικού Κέντρου. Η σημαντικότερη από τις δωρεές είναι του νομικού και λόγιου Δημήτριου Γκίνη (1890–1978), ο οποίος κληροδότησε στη Βιβλιοθήκη 2.491 βιβλία, κυρίως ιστορικού, λογοτεχνικού και νομικού περιεχομένου. Πολλά από αυτά τα βιβλία ψηφιοποιήθηκαν και βρίσκονται στον κατάλογο της Βιβλιοθήκης (βλ. παρακάτω). Επίσης, η Δημόσια Βιβλιοθήκη διαθέτει ξεχωριστό τμήμα θετικών επιστημών, το οποίο περιλαμβάνει σύγχρονα εκλαϊκευμένα βιβλία φυσικής, χημείας, κοσμολογίας, βιολογίας, μαθηματικών, φιλοσοφίας των επιστημών κ.λπ. Η ίδρυση του τμήματος έγινε με τη χορηγία 15.000 δολαρίων το 2014 από τον Πέτρο Αργύρη και τη σύζυγό του Νίτα. Το συγκεκριμένο υλικό είναι και αυτό διαθέσιμο μέσω του καταλόγου.
Όλο το υλικό της Βιβλιοθήκης είναι ταξινομημένο με βάση το σύστημα DEWEY, ενώ η διαχείριση και ο δανεισμός του γίνονται μέσω του αυτοματοποιημένου συστήματος ΑΒΕΚΤ. Τα βιβλία και τα υπόλοιπα τεκμήρια μπορεί κανείς να τα αναζητήσει στον ηλεκτρονικό κατάλογο, ενώ στην ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης βρίσκονται ψηφιοποιημένα φύλλα εφημερίδων του Αρχείου Τοπικού Τύπου [Αγιοπετρίτικα (1992–2004), Εγκλουβή (1983–2004), Ηχώ της Λευκάδας (1971, 1975–1979, 1983–1989), Λευκαδίτικες Σελίδες (1963–1966) κ.ά.].
Οργάνωση της Βιβλιοθήκης. Από το 2003 λειτουργεί στη Βιβλιοθήκη Δημόσιο Κέντρο Πληροφόρησης, το οποίο μέσω υπολογιστών παρέχει στους επισκέπτες ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο. Επίσης, η Βιβλιοθήκη διαθέτει αναγνωστήριο, δανειστικό τμήμα (μέχρι σήμερα αριθμεί 6.500 εγγεγραμμένα μέλη), παιδικό τμήμα, ερευνητικό τμήμα και ειδικό τμήμα για ανθρώπους με αναπηρίες. Το 1995 ιδρύθηκαν δύο μικρά παραρτήματα της Βιβλιοθήκης στην κοινότητα Βασιλικής και στο Κέντρο Φροντίδας Οικογένειας Σφακιωτών.
Η Βιβλιοθήκη διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες, διαγωνισμούς λογοτεχνίας και άλλες εκδηλώσεις (μουσικές βραδιές, εκθέσεις, παρουσιάσεις βιβλίων κ.λπ.), τόσο στο εσωτερικό της όσο και στον κήπο της 
(διαμορφώθηκε καταλλήλως το 1995) επί της πλατείας Μαρκά. Ανάμεσα στις παρελθούσες εκδηλώσεις ξεχωρίζουν η 1η και η 2η έκθεση σπάνιων επτανησιακών βιβλίων (παλαιτύπων και μεταγενέστερων) της Βιβλιοθήκης, που διοργάνωσε το 2010 και το 2016 αντιστοίχως, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 146η και την 152η επέτειο από την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα.
Τέλος, στον πρώτο όροφο –πάνω από τη Βιβλιοθήκη– φιλοξενείται η Συλλογή Μεταβυζαντινών κειμηλίων Επτανησιακής τέχνης (Μουσείο) από τον 16ο αιώνα και μεταγενέστερα. Οι εικόνες (περίπου 150) της Συλλογής προέρχονται από ναούς και μονές της Λευκάδας (Άγιος Δημήτριος, Άγιος Αντώνιος, Παναγία των Ξένων, Μονή Αγίων Ασωμάτων κ.ά.) –πολλά από τα κτίρια των οποίων έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί από τους σεισμούς–, καθώς και από ιδιωτικές συλλογές. Είναι φιλοτεχνημένες από αγιογράφους της Επτανησιακής Σχολής, όπως οι Παναγιώτης και Νικόλαος Δοξαράς, ο Σπυρίδων Βεντούρας, ο Σπυρίδων Γαζής, ο Ιωάννης Ρούσσος, ο Γεώργιος Πατσαράς κ.ά. Υπάρχουν επίσης εικόνες Ρωσικής τέχνης. Η συλλογή περιλαμβάνει ακόμη άμφια, εκκλησιαστικά βιβλία και άλλα κειμήλια της Ορθοδοξίας.
Σύμφωνα με τη Μαρία Ρούσσου, προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης και του Μουσείου, «το συνεχώς εμπλουτιζόμενο υλικό (ιστορικά κειμήλια επτά αιώνων αλλά και σύγχρονο υλικό, όπως π.χ. η συλλογή χαρακτικών της οικογένειας Σταύρου που δωρήθηκε πρόσφατα στη Βιβλιοθήκη) καθιστά επιτακτική την ανάγκη ανέγερσης νέου κτιρίου προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του πολιτιστικού φορέα». Αναφορικά δε με τον εκδοτικό προγραμματισμό της Βιβλιοθήκης, η κ. Ρούσσου επισημαίνει ότι αυτή την περίοδο ετοιμάζονται τρεις νέες εκδόσεις, εκ των οποίων η μία αφορά τους πρόσφυγες του 1922 στη Λευκάδα.
Βιβλιογραφία για τη Βιβλιοθήκη
«Αφιέρωμα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας», επιμ. Μαρία Ρούσσου, Λευκαδίτικη Πνοή, 97 (Νοέμβριος–Δεκέμβριος 2004), σ. 4–8.
Αφιέρωμα στον Δημήτριο Σ. Γκίνη (1890–1978), ιστορικό του Δικαίου, μελετητή της παιδείας και βιβλιογράφο, Πρακτικά Ημερίδας, Αθήνα, 21 Νοεμβρίου 2016, Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών / Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, Αθήνα 2017.
Ροντογιάννης, Π.Γ., «Πληροφορίες για Δημόσια Βιβλιοθήκη», Ιστορία της νήσου Λευκάδος, τόμος Β΄, Αθήνα, Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών, 1982, 22006 (ανατύπωση με συμπληρώσεις και διορθώσεις του συγγραφέα, σ. 567–569).
Ροντογιάννης, Π.Γ., Το χρονικό της σύστασης της τωρινής Δημόσιας Βιβλιοθήκης και του Μουσείου αντικειμένων μεταβυζαντινής εκκλησιαστικής τέχνης Λευκάδος, ανάτυπο από τον τόμο Η΄ της Επετηρίδας της Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών, Αθήνα 1995.
Εκδόσεις Βιβλιοθήκης
Βαγενάς, Ν., Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας 1300–1977, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2001.
Βιγγοπούλου, Ιόλη, Χάρτες και χαρακτικά της Λευκάδας, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2003.
Γαζής, Η.Π., Το Γλωσσάρι της Λευκάδας, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 1993.
Δύο χειρόγραφα ποιήματα του Άγγελου Σικελιανού (Γραμμένα το 1940), Λευκάδα, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων / Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2003.
Ημερολόγιο 2008, με κείμενα Λευκαδίων ποιητών, φωτ. Νίκου Κατωπόδη-Πανοθώμου, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας.
Κάρτες από τη Συλλογή Μεταβυζαντινών Εικόνων Επτανησιακής Τέχνης, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2003.
Κατωπόδης-Πανοθώμος, Ν., Έτη φωτός, λεύκωμα με ασπρόμαυρες φωτογραφίες από την Λευκάδα του 20ού αιώνα, επιμ. Γιάννης Φαλκώνης και Μαρία Ρούσσου, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2005.
König, Judith-Ασπασία, Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Λευκάδας. Εθνογραφία μιας ελληνικής κοινότητας, μτφρ. Ανδριάνα Φωτεινού, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2019.
Λευκάδα αντισεισμική δόμηση: αποτίμηση και σύνταξη συστάσεων για τις επεμβάσεις στα κτίρια του ιστορικού οικισμού της Λευκάδας, επιμ. Μαρία Ρούσσου, Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 2007.
Σκλαβενίτης, Τ.Ε., Πανταζής Κοντομίχης – 50χρονα πνευματικής πορείας, Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας, 1996.